Τι είναι η βρεφική ακμή;

Η βρεφική (ή νεογνική) ακμή εμφανίζεται συνήθως σε νεογνά πριν από την ηλικία των 6 εβδομάδων. Χαρακτηρίζεται ως μια προσωρινή πάθηση του δέρματος που αναπτύσσεται στο πρόσωπο ή το σώμα ενός μωρού, και εμφανίζεται συνήθως σε ποσοστό 20% των νεογνών.

Η περίπτωση ένα νεογνό να οδηγηθεί σε ανάπτυξη σοβαρής ακμής με αποτέλεσμα κάποιου είδους μόλυνση, είναι σπάνια. Παρόλα αυτά, εάν τα συμπτώματα της είναι σοβαρά, ο γιατρός μπορεί να προτείνει την κατάλληλη αγωγή για την καταπολέμηση της.

Η εμφάνιση της είναι σχετικά σπάνια μετά την ηλικία των 6 εβδομάδων, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση, η διάγνωση θα πρέπει να γίνεται από δερματολόγο, καθώς μπορεί να πρόκειται για έκζεμα ή κάποια άλλη δερματική λοίμωξη.

Τα πιο συνήθη σημεία, στα οποία εμφανίζονται σπυράκια στα βρέφη, είναι το πρόσωπο, ο λαιμός, το στήθος, όπως επίσης και το επάνω μέρος της πλάτης. Πολλά βρέφη μπορεί να γεννηθούν με βρεφική ακμή, ενώ άλλα μπορεί να την εμφανίσουν μετά τη γέννηση τους.

Εμφανίζονται λευκά στίγματα ή και κόκκινα σπυράκια στο πρόσωπο του μωρού και σε άλλα σημεία, που μπορεί να προκαλέσουν ήπια φλεγμονή του δέρματος.

Τρόποι Αντιμετώπισης της Νεογνικής Ακμής

Η νεογνική ακμή, αποτελώντας μια ήπια πάθηση που αυτοπεριορίζεται σε διάστημα λίγων μηνών, δεν απαιτεί εξαρχής κάποια ειδική δερματολογική αγωγή. Παράλληλα, δεν έχει και τον κίνδυνο να αφήσει στο νεογνό σημάδια ή ουλές.

Συνεπώς, προτείνεται να ακολουθούνται οι παρακάτω κανόνες, με στόχο τον ελάχιστο δυνατό δερματικό ερεθισμό:

• Καθαρισμός του δέρματος του νεογνού με ήπια σαπούνια, ειδικά για μωρά.
• Να αποφεύγεται το συχνό πλύσιμο, καθώς προκαλεί αφυδάτωση του δέρματος.
• Να αποφεύγεται η χρήση λιπαρών κρεμών στα μέρη του προσώπου όπου εμφανίζεται η ακμή.
• Δεν πρέπει να αγγίζουμε τα σπυράκια που εμφανίζονται εξαιτίας της.
• Σε περιπτώσεις έντονης φλεγμονής και εφόσον έχουν αποκλειστεί από τον δερματολόγο άλλες παθήσεις του δέρματος, προτείνεται η χρήση κρέμας ερυθρομυκίνης από τον ειδικό.

Τρόποι Αντιμετώπισης της Βρεφικής Ακμής

Η εμφάνιση της βρεφικής ακμής, ορισμένες φορές δεν υποχωρεί χωρίς κάποια θεραπεία και μπορεί να αποκτήσει χρόνιο χαρακτήρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις και με σκοπό να αποφευχθούν μόνιμες ουλές, ο δερματολόγος μπορεί να προτείνει κάποια τοπική ή συνδυαστική αγωγή.

Η τοπική αγωγή γίνεται με κρέμες ερυθρομυκίνης, κλινδαμυκίνης και βενζοϊκού υπεροξειδίου, που εφαρμόζονται τοπικά. Μπορεί να συνδυαστεί με συστηματική αγωγή που λαμβάνεται από το στόμα, με βάση την ερυθρομυκίνη.

Μια πάθηση που εμφανίζεται κυρίως κατά την αρχή της εφηβείας, με κλινική εικόνα και βαρύτητα που ποικίλει. Ήπιας μορφή ακμή μπορεί να εμφανιστεί και σε νεογνά (νεογνική ακμή) και χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση. Η θεραπεία της είναι εξατομικευμένη και ανάλογη κάθε περίπτωσης.

Η Ατοπική δερματίτιδα αποτελεί μια υποτροπιάζουσα κνησμώδη δερματοπάθεια, που είναι δυνατόν να εμφανιστεί από τους πρώτους μήνες ζωής, μέχρι την εφηβική ή σπανιότερα και την ενήλικη ζωή. Η κλινική της εικόνα διαφέρει ανάλογα με την ηλικία και η θεραπεία έχει σκοπό την ανακούφιση των ασθενών, καθώς και την πρόληψη των υποτροπών.

Βρεφική δερματοπάθεια που εμφανίζεται στην περιοχή της πάνας και σχετίζεται με τις συνθήκες της περιοχής.

Εμφανίζεται κατά τους πρώτους μήνες ζωής συνήθως στο κεφάλι, με παχιά και λιπαρά λέπια (νινίδα) αλλά και σε άλλες περιοχές του σώματος με διαφορετική βαρύτητα ανά περίπτωση.

Εξαιρετικά συχνή, ιδιαίτερα μεταδοτική νόσος, η οποία οφείλεται σε μόλυνση από σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο. Εμφανίζεται συνήθως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με τάση μικροεπιδημιών.

Αθώα αυτοπεριοριζόμενη νόσος που μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με χαρακτηριστική κλινική εικόνα.

Οι μυρμηκιές οφείλονται σε λοίμωξη του δέρματος από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Στα παιδιά εντοπίζονται συνήθως στα χέρια και πόδια, αλλά είναι δυνατόν να εντοπιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Εξαιτίας της μεταδοτικότητας τους, χρήζουν έγκαιρης αντιμετώπισης.

Ιογενής λοίμωξη του δέρματος από τον ιό της μολυσματικής τερμίνθου. Απαιτεί αντιμετώπιση εξαιτίας της μεταδοτικότητας μέσω της τριβής.

Η δερματοφυτία του τριχωτού της κεφαλής (tinea capitis) αποτελεί μία επιφανειακή μυκητίαση, που οποία οφείλεται σε μύκητες που ονομάζονται δερματόφυτα. Τα δερματόφυτα είναι παθογόνοι μύκητες που συναντώνται στου ανθρώπους, στα ζώα και στο περιβάλλον. Προσβάλλουν τις εξωτερικές στιβάδες του δέρματος ή άλλους κερατινοποιημένους ιστούς, όπως τα νύχια και τις τρίχες.

Όπως ανεμοβλογιά, νόσος χειρών/ποδών/στόματος, ιλαρά κ.α.

Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επίμονη στην αντιμετώπιση της.

Σπίλοι που υπάρχουν κατά τη γέννηση ή εμφανίζονται κατά τους πρώτους μήνες ζωής. Η διάμετρος των σπίλων αυξάνεται σύμφωνα με την αύξηση του μεγέθους του σώματος, ενώ συνήθως αλλάζει παράλληλα το χρώμα και η υφή τους. Συνιστάται τακτικός έλεγχος τους, με τη μέθοδο της δερματοσκόπησης.